Kwaliteit van thuiszorg voor stervenden heeft te maken met vakmanschap van de zorgmedewerkers.
‘De zorg en protocollen veranderen snel, daarom blijven wij ons ontwikkelen’
Dat houdt niet op bij medische handelingen, bij palliatief terminale zorg. Onze zorgverlener Anja volgt regelmatig trainingen. Ook heeft ze veel baat bij evaluaties met collega’s: “Zorg op maat is nou eenmaal geen zorg volgens het boekje.”
Trainingen in thuiszorg voor stervenden
“Carethuis zorgt ervoor dat er trainingsaanbod beschikbaar is”, vertelt ze. “De zorg en protocollen veranderen snel. Mede daarom is het belangrijk om je te blijven ontwikkelen. Ik houd er in mijn agenda altijd rekening mee wanneer er trainingen zijn, zodat ik ze kan volgen. Mits ik niet hoef te werken natuurlijk. Maar dat weet je in ons werk soms pas vlak van tevoren.”
Persoonlijke groei
De trainingen vergroten haar vakmanschap en stimuleren haar persoonlijke ontwikkeling. Naast de trainingsomgeving is de dagelijkse praktijk van thuiszorg voor stervenden voor Anja ook een belangrijke leerschool: “In ons werk moet je vaak ad-hoc keuzes maken. Elke situatie is anders, daarom kies je op basis van vakkundigheid. Dan is er na afloop van bijna elk zorgtraject wel iets waarover je denkt: ‘Had dat niet anders gemoeten?”
Angsten
De kern van thuiszorg voor stervenden bieden is volgens Anja het werken ‘met je hart’: “Als palliatieve terminale zorgverlener ben je er voor de stervende. Je begeleidt mensen, helpt ze zo goed mogelijk bij het voorbereiden op wat er komen kan. Je biedt waar mogelijk mentale ondersteuning, zorgt dat de stervende comfortabel en niet lijdt onder angsten. Is er angst, dan probeer je die eruit te krijgen. Desgewenst schakelen wij bijvoorbeeld een geestelijk verzorger in.”
Zoons en dochters
“Je bent er voor de stervende, maar zeker ook voor de familie en overige naasten. Zo probeer ik er altijd voor te zorgen dat de zoons en dochters in die situatie hun rol als kinderen op zich kunnen nemen. Zij moeten kunnen doen wat ze willen, maar vooral ook niets hoeven doen wat ze niet willen.”
Van elkaar leren
“Je komt als onbekende in korte tijd ontzettend dichtbij mensen. Bespreekt onderwerpen waarover je normaal gesproken niet met een onbekende van gedachten wisselt. Dat is onlosmakelijk verbonden met thuiszorg voor stervenden. Het zijn soms zware onderwerpen, maar gelukkig kan ik het goed van me afzetten. En staat er bij ons een fijn team met mensen die graag van elkaar leren.”
Sparren over PTZ
“Daarom vind ik het onmisbaar om na elk zorgtraject met collega’s te sparren over PTZ. Ik wil altijd blijven openstaan voor feedback, vind dat je altijd moet blijven leren in dit vak. Persoonlijk wil ik me altijd blijven verbeteren, blijven leren. Niet zomaar iets doen om het doen, maar aanvoelen wat het beste is voor de cliënt.”